برای او

بررسی دیجیاتو: HTC 10؛ میخ آخر جدید

سالهاست ستاره ی اقبال اچ تی سی رو به افول گذاشته و این شرکت که زمانی قلب کاربران خصوصاً جوان تر ها را در دست داشت، به هر دری می زند نمی تواند موفقیت محصولات پیشین را تکرار کرده و تلاش های این شرکت، به ساخت تلفن های هوشمندی با ظاهر تکراری و ویژگی های نه چندان جذاب منجر می گردد.

این بار اما به نظر می رسد شرکت تایوانی سرانجام تصمیم گرفته دست از تکرار چندین و چندباره محصولات پیشین برداشته و پرچمداری به بازار عرضه کرده که به سادگی HTC 10 نام دارد و حتی نحوه ی نامگذاری آن هم از تولدی تازه و تغییر رویه های پیشین حکایت دارد.

این تلفن هوشمند البته هنوز هم بسیاری از مشخصه های اساسی محصولات پیشین را در خود دارد که از جمله ی آنها می توان به فناوری پخش صدای بوم ساند، بدنه ی فلزی و دوربین اولتراپیکسل اشاره کرد، اما سازنده تلاش کرده بخش های جذاب و قابل قبول تلفن های هوشمند قبل را حفظ کرده و در کنار آن ضمن رفع انتقادهای کاربران، مزیت های رقابتی دستگاه را افزایش دهد.

حالا به نظر می رسد سرانجام همه چیز دست به دست هم داده باشد؛ کاربران می خواهند اچ تی سی به دوران اوج خود بازگشته و محصولاتی چشمگیر و زیبا برای آنها تولید کند، شرکت تایوانی دست از تکرار بی حاصل برداشته و پرچمدار تازه، حداقل روی کاغذ محصول جذابی به نظر می رسد.

با بررسی دیجیاتو از HTC 10 همراه باشید تا ببینیم این تلفن هوشمند سرانجام از شایستگی عهده دار شدن نقش ناجی شرکت خوش سابقه ی تایوانی برخوردار است یا خیر.

طراحی

بسیاری از تلفن های هوشمند اچ تی سی از نظر طراحی نسبت به زمان خود جلوتر به حساب می آمدند، از Nexus One که یکی از بهترین محصولات سری نکسوس به حساب می آید گرفته تا One M7 که پس از عرضه نظرهای زیادی را به خود جلب کرده و رکورد فروش 6.4 میلیون دستگاه را برای سازنده رقم زد. همین موضوع البته طراحی را به یکی از شاخصه های اصلی محصولات اچ تی سی تبدیل کرده و موجب شد کاربران پس از عرضه ی هر محصول تازه، پیش از هرچیز ظاهر دستگاه را با ریز بینی مورد بررسی قرار دهند، اما سازنده ی تایوانی آنقدر در محصولات بعدی طراحی One M7 را تکرار کرد که خریداران از مشاهده ی ابتکار تازه و طراوت در تلفن های هوشمند این شرکت نا امید شدند.

اما کاهش سهم از بازار و زیان های پیاپی مالی زنگ خطر را برای اچ تی سی به صدا درآورده و سرانجام این شرکت را وادار ساخت از تکرار بیش از اندازه ی محصولات موفق خود دست بردارد. شرکت تایوانی حالا بر همین اساس تلاش کرده بدون دور شدن از آنچه کاربران در One M7 زیبا می پنداشتند، خون تازه ای به زبان طراحی خود وارد کرده و بار دیگر پرچمداری با ظاهر چشمگیر به بازار عرضه نماید.

سازنده در پرچمدار تازه همه ی جوانب را در نظر گرفته و بدنه دستگاه را به مینیمال ترین شکل ممکن طراحی کرده تا برای هر نوع سلیقه باب طبع باشد و موارد چندانی برای انتقاد وجود نداشته باشد. همین موضوع البته محصول جدید را به تلفن هوشمندی تبدیل کرده که بیش از هرچیز کاربران بخش کسب و کار را هدف خود قرار داده، آن هم در حالی که One M7 قادر بود در یک نظر، قلب جوان و پیر را به تسخیر در آورد.

گذشته از بدنه ی ساده و فلزی، اصلی ترین مشخصه ی طراحی جدید را می توان پَخ بودن لبه های تراش خورده در پشت دستگاه به حساب آورد که البته حداقل در اولین نگاه، اندازه ی آن به شکل قابل توجهی از آنچه عادت داریم، بیشتر به نظر می رسد، خصوصاً در رنگ های طلایی و نقره ای که این بخش در آنها نسبت به نسخه ی خاکستری بازتاب نور بیشتری ایجاد و توجه بیشتری نیز به خود جلب می کند.

البته خبر خوب اینکه پخ بودن لبه ها آنقدری که در چشم است، هنگام در دست گرفتن دستگاه احساس نمی شود و این تلفن هوشمند با وجود وزن 161 گرمی و اندازه ی 5.2 اینچی نمایشگر، به لطف طراحی زاویه دار پشت بدنه، یکی از بهترین های سازنده در زمینه ی ارگونومی به حساب می آید. دکمه ها در محل مناسبی از نوار اطراف بدنه تعبیه شده اند که به شکل طبیعی زیر انگشت کاربر قرار خواهند گرفت، از جمله دکمه ی خاموش و روشن کردن دستگاه که مثل One M9 به سمت راست بدنه و زیر درگاه سیم کارت منتقل شده و مثل One A9 (بررسی دیجیاتو) به شکل زبر طراحی شده تا با اولین لمس قابل تشخیص باشد.

سازنده در تعبیه کردن بخش های پلاستیکی مربوط به آنتن صرفه جویی نکرده و نوارهای سفید رنگ در بالا و پایین پشت بدنه و لبه ی بالایی دستگاه حضور دارند که البته در نسخه ی خاکستری تیره هستند و ظاهر دستگاه را کمتر تحت تاثیر قرار می دهند. ورودی هدفون درست در وسط لبه ی بالایی قرار گرفته و در نمای پایین یک اسپیکر مونو مشاهده می شود که این بار دیگر بالا و پایین نمایشگر برای آن در نظر گرفته نشده است.

در این بخش همچنین درگاه موسوم به Type C مشاهده می شود که تازه ترین نسل از درگاه ارتباطی USB است و پرچمدار تازه نخستین محصول اچ تی سی به حساب می آید که از آن بهره مند است، هرچند برای استفاده از درگاه تازه لازم است کابل های قدیمی خود را فدا کنید و لوازم جانبی قبلی نیز بر همین اساس با محصول جدید قابل استفاده نخواهند بود. نمای سمت پچ بدنه نیز از همه خلوت تر است و تنها یک درگاه کارت حافظه در بالای آن مشاهده می گردد.

انتقال بخش ساب ووفر (sub-woofer) اسپیکر به پایین بدنه و استفاده از دکمه Home بیضی شکل موجب شده نمای روبروی دستگاه شباهت زیادی به پرچمداران سامسونگ داشته باشد، البته با این تفاوت که توییتر (tweeter) اسپیکر دستگاه در بالای نمایشگر و کنار لنز نه چندان جمع و جور دوربین جلو قرار گرفته و این موضوع، سادگی و زیبایی نمای جلوی دستگاه را تحت تاثیر قرار داده است.

حتی میزان حاشیه های اطراف نمایشگر هم در HTC 10 به 71 درصد می رسد که تقریباً با Galaxy S7 برابر است و سازنده علاوه بر این در پرچمدار تازه، دکمه های سخت افزاری ناوبری دستگاه را نیز مشابه رقیب به شکل لمسی طراحی کرده که تا پیش از روشن شدن نمایشگر متوجه حضورشان نخواهید شد.

اما نکته ی مثبت در این بخش را می توان به هم پیوستگی سطح شیشه ای جلوی دستگاه با نوار فلزی اطراف بدنه به حساب آورد که موجب می شود نمایشگر دستگاه هنگام استفاده احساسی نرم و یکنواخت داشته باشد، موضوعی که در کنار سرعت پاسخگویی بسیار مناسب، تجربه کاربری خوبی برای صفحه نمایش دستگاه به ارمغان آورده است.

پس از باتری، حالا سرعت توسعه ی دوربین های موبایل هم (در زمینه ی اندازه) نسبت به دیگر بخش های فناوری عقب مانده و بر همین اساس، آفتی به نام بیرون زدگی لنز از پشت بدنه، به این تلفن هوشمند هم سرایت کرده است، آن هم با وجود اینکه ضخامت 9 میلی متری دستگاه در مقابل رقبای هم قیمت از جمله Galaxy S7 با ضخامت 7.9 و iPhone 6S با ضخامت 7.1 میلی متر به هیچ عنوان باریک به حساب نمی آید.

بدنه پرچمدار جدید ضمناً از گواهی IP53 بهره می برد که از دو عدد 5 و 3 برای مقاومت در برابر غبار و آب تشکیل شده، به این معنا که دستگاه تاحدی در برابر نفوذ گرد و غبار مقاوم است و برای مثال اگر آن را روی یک میز خاک گرفته قرار دهید مشکلی در عملکرد دستگاه ایجاد نخواهد شد. عدد دوم نیز در سیستم سنجش IP یاIngress Protection به این معناست که دستگاه در مقابل اسپری شدن اندکی آب (برای مثال در محیط مرطوب حمام) مقاوم است، اما نمی توانید مقاومت در حد پرچمداران سونی یا سامسونگ را توقع داشته باشید، هرچند از طرف دیگر محصولی مثل LG G5 به طور کامل فاقد چنین گواهی است.

همانطور که در گزارش دیجیاتو اشاره کردیم، مدیران شرکت تایوانی در مراسم رونمایی HTC 10 در این زمینه اعلام کرده بودند که کاربران موبایل های ضد آب معمولاً تلفن هوشمند خود را برای عکاسی به زیر آب خواهند برد، اما پرچمدار جدید این شرکت به دلیل بدنه فلزی گزینه مناسبی برای این کاربرد محسوب نمی شود و در نتیجه نیازی به ضد آب ساختن دستگاه وجود نداشته است.

اما یک تلفن هوشمند فلزی بدون استحکام کافی نقض غرض خواهد بود و ممکن است مثل ماجرای خم شدن iPhone 6 یا دو نیم شدن Nexus 6P با دست، به جار و جنجال و آبروریزی علیه سازنده منجر شود. اچ تی سی بر همین اساس می گوید تمرکز زیادی روی مقاوم سازی بدنه ی دستگاه داشته و برای حصول اطمینان در این مورد، پرچمدار جدید را تحت انواع آزمون های دشوار و نفس گیر قرار داده است، از جمله 10 هزار تست سقوط، 168 درجه تست تحمل دماهای مختلف از منفی 20 تا 60 درجه سانتیگراد و بررسی مقاومت در برابر خراش و زنگ زدگی.

فلز مورد استفاده ضمناً در مقابل جذب اثر انگشت مقاومت بالایی دارد و جنس آن نرم و صیقلی است، در نتیجه به خوبی هنگام لمس حس کیفیت را منتقل می کند، اما همین موضوع از طرف دیگر باعث شده بدنه ی دستگاه تا حدی از استعداد لیز خوردن از دست کاربر برخوردار باشد.

در مجموع باید گفت طراحی ساده و مینیمال در کنار بدنه فلزی می تواند سلیقه کاربران بسیاری را پوشش دهد و لبه های تراش خورده و پخ پشت بدنه هم ظاهر این تلفن هوشمند را از محصولات دیگر متمایز کرده و مشخصه ی زبان طراحی جدید اچ تی سی به حساب می آید، هرچند باید اشاره کنیم که این نوع از تراش خوردگی لبه ها بیش از همه با نسخه ی خاکستری تناسب دارد و در بقیه، بیش از اندازه توجه را به خود جلب می کند.

اما سازنده برای رسیدن به این طراحی تازه، در عین حال برخی مشخصه های دوست داشتنی محصولات پیشین را با موارد تزئینی و غیر کاربردی جایگزین کرده است، از جمله اسپیکرهای استریو که جای آنها در بالا و پایین نمایشگر خالی است و حالا با ترکیب عجیبی چیده شده اند، چرا که توییتر در بالای نمایشگر قرار گرفته و فرکانس های موسوم به «زیر» را به سمت کاربر ارسال می کند در حالی که فرکانس های «بم» از پایین بدنه به سمت دیگری روانه می شوند.

مشخصه های اصلی طراحی اچ تی سی مثل اسپیکرهای بوم ساند حالا در پرچمدار تازه جای خود را به دکمه های فیزیکی ناوبری و حسگر اثر انگشت بخشیده اند و اصلی ترین ویژگی طراحی تازه را می توان لبه های پخ در پشت دستگاه به حساب آورد، مسیری که با One A9 آغاز شده بود، در HTC 10 ادامه یافته و در آینده کاربران میزان موفقیت آن را در بازار رقم خواهند زد.

نمایشگر

عملکرد اچ تی سی همواره در زمینه صفحه نمایش قابل قبول بوده اما این شرکت تایوانی هرگز از رزولوشن Full HD فراتر نرفته بود و پرچمدار جدید حالا نخستین محصول این شرکت به حساب می آید که از نمایشگری Super LCD5 با رزولوشن QHD برخوردار است، رقمی که موجب شده هر اینچ از نمایشگر 5.2 اینچی دستگاه از 565 پیکسل تشکیل شده باشد. به لطف تراکم بالای پیکسل ها، نمایشگر دستگاه از وضوح بسیار بالایی برخوردار است و جزئیات تصاویر و متن با بهترین شکل به نمایش گذاشته می شوند. سازنده ضمناً می گوید این تلفن هوشمند نسبت به گذشته قادر است 30 درصد رنگهای بیشتری را نمایش دهد و در ساخت آن استاندارد های سینمایی در زمینه ی نمایش رنگها مورد توجه قرار گرفته اند.

گذشته از چنین ادعایی، نحوه ی نمایش رنگها در HTC 10 پویا و قابل قبول است، هرچند باید توجه داشته باشید که سازنده دو حالت موسوم به Vivid و sRGB را برای شخصی سازی نحوه ی نمایش رنگها در رابط کاربری دستگاه ارائه کرده که گزینه ی اول به عملکرد مشابه پنل های AMOLED و گزینه ی دوم به سمت رنگهای سرد گرایش دارد، اما امکان تنظیم دستی این خصوصیت نیز وجود دارد و در نتیجه می توانید دمای رنگهای نمایشگر را بر اساس سلیقه ی خود تنظیم نمایید.

علاوه بر این لازم است اشاره کنیم که لغت سوپر در نام پنل دستگاه به این معناست که صفحه نمایش به شکل Zero Gap ساخته شده و هیچگونه فاصله ای بین پنل و سطح رویی نمایشگر وجود ندارد. اما مهمترین تغییر در محصول جدید را می توان افزایش 50 درصدی سرعت پاسخگویی نمایشگر نسبت به One M9 به حساب آورد، خصوصیتی که از همان لحظه ی اول کاملاً محسوس است و کمتر رقیبی را می توان در نظر گرفت که هنگام کار با صفحه نمایش آن، تا این حد احساس روان بودن داشته باشید. سازنده نیز در توضیحات محصول تاکید زیادی روی این خصوصیت داشته و اعلام کرده افزایش سرعت عملکرد تاچ در کنار توان پردازشی بالا و سبک بودن رابط کاربری، تجربه کاربری بسیاری روانی را به ارمغان خواهد آورد، ادعایی که بسیار به واقعیت نزدیک است.

از سوی دیگر، عمده ترین نقطه ضعف نمایشگر دستگاه را می توان حداکثر روشنایی به حساب آورد که به حدود 370 نیت می رسد و به شکل قابل توجهی از دیگر رقبای پرچمدار کمتر است، از جمله LG G5 با بیش از 800 نیت، Xperia Z5 با 670 نیت، iPhone 6S با 550 و Galaxy S7 با 484 نیت. همین موضوع در کنار بازتاب زیاد نور از سطح صفحه نمایش، موجب شده خوانایی HTC 10 به شکل قابل توجهی زیر نور خورشید تحت تاثیر قرار گیرد.

علاوه بر این لازم است اشاره کنیم که نمایشگر پرچمدار جدید اچ تی سی به قابلیت Always On برای نمایش همیشگی اطلاعات مجهز نیست، قابلیتی که حالا بسیاری از رقبا از جمله Galaxy S7 از آن بهره مند بوده و حتی LG با وجود استفاده از پنل های مشابه LCD نیز آن را ارائه می کنند، اما به نظر می رسد رسیدگی به مشکلات متعدد نسل های قبلی آنقدر زمان گیر بوده که سازنده ی تایوانی فرصت توسعه ی این ویژگی سودمند را برای پرچمدار جدید نداشته است.